Świerzb u jeża pigmejskiego

Gdy jeż zaczyna intensywnie drapać się po uszach, potrząsa głową, ociera się o elementy wyposażenia, albo kicha - nie powinniśmy tego bagatelizować. Jest kilka chorób, które mogą wywołać podobne objawy, jedną z nich jest świerzb - Sarcoptessp. lub Caparinia tripilis .

Najczęściej atakuje uszy oraz sąsiadujące obszary skóry - głowę, szyję, kark i łopatki. Głównymi objawami są świąd, uporczywe drapanie, nerwowość, przeczulica skóry, wypadanie kolców. W przypadku, gdy świerzb obejmuje okolice pyszczka, jeż kicha, czasem mruży powieki. Przy inwazji świerzbowca, na skórze widoczne są strupy z zaschniętej krwi i złuszczonego naskórka, w kanale słuchowym gromadzi się sporo woskowiny wymieszanej z czerwonymi odchodami roztoczy. Zdarzają się powikłania w postaci infekcji bakteryjnej lub grzybiczej.

Ze względu na naturę jeży, często badanie kliniczne musimy wykonać w sedacji isofluranowej (narkozie wziewnej), ponieważ zestresowanego jeża, zwiniętego w kłębek, nie jesteśmy w stanie dobrze zbadać. Diagnozę stawiamy na podstawie pobranej zeskrobiny ze zmienionej chorobowo skóry, czy też wydzieliny z ucha, obejrzanej przy użyciu mikroskopu.

Leczenie polega na podawaniu leków przeciwpasożytniczych (np. iwermectyna, selamektyna). Terapię można wspomóc zakraplaniem uszu preparatami typu Oridermyl oraz lekami przeciwbólowymi, czy też przeciwświądowymi. Ewentualnie, w przypadku powikłań, wdrażamy antybiotykoterapię.