BEHAWIOR
ZACHOWANIE
ODGŁOSY
Koszatniczki między sobą i z opiekunem porozumiewają się seriami dźwięków przypominających ćwierkanie wróbli. Odgłosy te wydają najczęściej gdy są zadowolone lub czują się bezpiecznie. Potrafią one prowadzić długotrwałe rozmowy niezależnie od pory dnia. Wydawane przez nie dźwięki są jednak na tyle przyjemne, że z czasem ciężko bez nich wytrzymać. Tu uwaga dla początkujących wielbicieli koszatniczki - świeżo zakupiony pojedynczy osobnik nie wydaje ćwierkających dźwięków, z czasem jednak, kiedy już się oswoi i przyzwyczai do opiekuna, zacznie je wydawać. Innym dźwiękiem, który możemy usłyszeć jest pojedynczy wysoki pisk, informujący, że koszatniczka jest niezadowolona. Jeżeli dzieje się to kiedy mamy rekę wewnątrz klatki, koszatniczka ostrzega, iż za chwilę ugryzie. Taki dźwięk możemy również usłyszeć, gdy koszatniczki kłócą się ze sobą lub są czymś przestraszone. Istnieje jeszcze jeden dźwięk, który moga usłyszeć tylko opiekunowie pary tych zwierząt, chodzi bowiem o dźwięk, który wydaje samiec przez 40-60 minut po kopulacji z samicą. Ten rytuał ma na celu obwieszczenie innym samcom, iż ta samica została już pokryta i odstraszeniu ewentualnych rywali. Dźwięk ten jest bardzo głośny, samiec wydaje go bez przerwy. Może to zaniepokoić opiekuna, ale nie ma powodu do obaw, zachowanie to jest jak najbardziej naturalne.
HIGIENA
Koszatniczki są bardzo czystymi zwierzątkami, dużą część ich aktywności pochłania dbałość o futerko, pazurki i stan zębów. Opiekunowi lub hodowcy, który po raz pierwszy ma do czynienia z koszatniczkami może wydawać się, iż częste drapanie jest objawem choroby, nic bardziej mylnego. Koszatniczki potrafią zatrzymać się w biegu, by się podrapać. Oczywiście, gdy zwierzę drapie się przez cały czas lub drapie się do krwi, wtedy prawdopodobnie ma pasożyty lub inną chorobę skóry i należy udać się do weterynarza.
SPOSÓB PORUSZANIA
Koszatniczka wypuszczona po raz pierwszy w nowe miejsce porusza się nerwowo i niepewnie, przylegając płasko do ziemi. Kiedy już pozna otoczenie, jej ruchy stają się spokojniejsze. Należy pamiętać, iż koszatniczki poruszają się bardzo szybko, stąd częste problemy ze złapaniem uciekiniera. Koszatniczki świetnie wdrapują się po chropowatych powierzchniach, potrafią też wskakiwać na wysokość 30-40cm.
Niezadowolona bądź poruszona czymś koszatniczka potrafi wymachiwać ogonkiem. Może to przestraszyć, lecz jest zupełnie naturalnym zachowaniem, często obserwowanym w czasie godów lub "potyczek słownych" między koszatniczkami.
Jeżeli mamy minimum parę koszatniczek, wtedy komunikują się one głównie ze sobą, tulą się do siebie, liżą po pyszczkach i razem się bawią. Opiekun, który ma dużo wolnego czasu może kupić jedną koszatniczkę, trzeba jej jednak poświęcić wiele uwagi i troski, inaczej popadnie w stany depresyjne, stanie się apatyczne. Dlatego też kupując w sklepie koszatniczkę zwróćmy uwagę czy miała ona towarzystwo; jeżeli nie liczmy się z tym, iż czas oswajania znacznie się wydłuży. Jednak nic straconego, nasza miłość, zainteresowanie szybko przywrócą zwierzątku dobre samopoczucie i pozwoli oswoić je. (patrz Oswajanie)
Zachowanie tych przesympatycznych gryzoni można obserwować godzinami. Biegają, skaczą, przenoszą różne przedmioty, kopią tunele, nigdy nie zagrzewając na na dłużej miejsca. Przebywanie w ich towarzystwie jest bardzo przyjemne i absorbujące. Sprawiają wrażenie jakby nigdy nie brakowało im energii i pomysłów do zabaw. Potrafią się komunikować zarówno dotykiem (który u tych żyjących w koloniach zwierząt odgrywa ogromną rolę), jak i swoim bardzo specyficznym językiem. Początkowo trudno przyzwyczaić się do całodobowych pisków, lecz z czasem trudno bez nich żyć.
(By: "Justyna" 27-08-2009)
Systematyka dźwięków ~Jacek Plewa
Koszatniczki mają bogaty repertuar dźwięków w komunikacji. Zakres, struktura i funkcje wykorzystywanych przez koszatniczki dźwięków został poddany analizie. Staraliśmy się opisać dźwięki każdego rodzaju używane przez Octodon degus w życiu codziennym.
Aby usłyszeć próbkę dźwięku kliknij jego nazwę, obok ikony
1.Skowyt/pojękiwanie
( Odsłuchaj: Skowyt/pojękiwanie ).
Opis: miękki dźwięk; średni czas 0,288 s.
Brzmienie: ma częstotliwość w przedziale 6.5 kHz do 1.8 kHz, składa się zazwyczaj z niemodulowanych, podstawowych częstotliwości. Najczęściej stosowany pojedynczo lub do 6 razy z rzędu, a następnie przechodzi w ‘jęczenie’.
Funkcja: Często towarzyszy zapasom i związanemu z nimi popychaniu towarzysza za ramię czy przedramię. Używane zarówno przez samców jak i samice. Prawdopodobna funkcja to ostrzeganie i grożenie przeciwnikowi.
2. Jęk
( Odsłuchaj: Jęk ).
Opis: surowy dźwięk; średni czas 0,31 s.
Brzmienie: w zakresie częstotliwości od 9,2 kHz do 761 Hz, składające się zazwyczaj z 4 lub 5 niemodulowanych śpiewów. Najczęściej stosowane pojedynczo lub do 5 razy z rzędu.
Funkcja: Często wybrzmiewa przy otwartym pyszczku. Może być groźbą zapaśniczych zachowań takich jak popychanie, przepychanki z przeciwnikiem i 'boks'. Używane raczej przez młode osobniki.
Prawdopodobnie funkcja: Silne grożenie lub ostrzeganie przeciwnika w celu odparcia ataku.
3. Żarty/ zaczepianie
( Odsłuchaj: Żarty/ zaczepianie).
Opis: zgrzytliwy dźwięk; średni czas 0,103 s.
Brzmienie: w zakresie częstotliwości od 9,2 kHz do 761 Hz, składające się zazwyczaj z 4 lub 5 niemodulowanych śpiewów. Najczęściej stosowane pojedynczo lub do 5 razy z rzędu.
Funkcja: w przedziale częstotliwości 12,1 kHz do 2 kHz, składa się zwykle z szerokiego spektrum częstotliwości. Najczęściej używany trzy razy z rzędu, lub nawet do 15 razy z rzędu, czasem oddzielany "ćwierkaniem".
Wyrażenie: Czasami rozbrzmiewa z otwartym pyszczkiem. Dźwięk jest często używany w sytuacjach, gdy koszatniczka jest w pewnej odległości od współplemieńców, ale zwykle skierowane do nich. Wykorzystywane przez samców i samice w każdym wieku, ale – uwaga - czasem także w zwarciach ‘zapaśniczych’.
4. Ćwierkanie/gruchanie
( Odsłuchaj: Ćwierkanie/gruchanie).
Opis: miękki, wysoki dźwięk średni - czas 0,16 s.
Brzmienie: zawiera się w przedziale częstotliwości 10,9 kHz do 3,3 kHz i składa się zwykle z kilku modulacji częstotliwości podstawowych. Najczęściej stosowany pojedynczo, lub podwójnie, zazwyczaj poprzedzone innym dźwiękiem jak "szczękanie", "trele" lub "żarty/zaczepianie".
Funkcja: Pyszczek może otwierać się pod koniec dźwięku, czasem towarzyszy mu "bicie ogonem". Wykorzystywane jest przez samców i samice w każdym wieku, najczęściej w trakcie spotkań i podczas opieki nad maluchami.
Prawdopodobna funkcja: Może wskazywać stany emocjonalne, takich jak przyjemności, oraz pobudzenia i podniecenia, które mogłyby wynikać z wzajemnych zachowań, np. zabaw.
5. Świergot
( Odsłuchaj: Świergot).
Opis: dźwięk o średnim czasie trwania 0,04 s.
Brzmienie: w zakresie częstotliwości od 3,2 kHz do 697 Hz, składające się zazwyczaj z harmonicznych modulacji. Najczęściej używane trzy razy z rzędu, pojedynczo lub nawet do 16 razy z rzędu i zwykle mieszane z brzmieniem innych dźwięków: między innymi takich jak "pojękiwanie", "jęk", "żart" i "ćwierkanie".
Wyrażenie: Brak widocznych zewnętrznych powiązań, zazwyczaj skierowany w kierunku współplemieńców. Wykorzystywane przez samców i samice w każdym wieku, najczęściej w trakcie spotkań ‘zapaśniczych’.
Funkcja: może być próą zniechęcania współplemieńców przed podjęciem dalszych działań ‘zapaśniczych’. Ugoda?
6. Szczękanie
( Odsłuchaj: Szczękanie).
Opis: miękki, powtarzalny, wysoki dźwięk; średni czas 0,03 s.
Brzmienie: zakresie częstotliwości od 3,4 kHz do 1,1 kHz, składające się zwykle z modulacji podstawowych częstotliwości. Najczęściej używanych 4 razy z rzędu, pojedynczo lub do 11 razy z rzędu.
Wyrażenie: Brak widocznych zewnętrznych oznak, lecz zazwyczaj towarzyszy kontaktom ze współplemieńcami 'pyszczek-w-pyszczek' i / lub zabiegom pielęgnacyjnym. Częściej słyszany ściśle między członkami grupy, podczas spotkań, zazwyczaj skierowany w kierunku współplemieńców. Używana przez samców i samice w każdym wieku.
Efekt: często pobudza odwzajemnianie tego dźwięku przez inne koszatniczki.
Funkcja: używane jako powitanie i zachęca do komitywy.
7.Świst
( Odsłuchaj: Świst).
Opis: głośny dźwięk; średni czas 0,1 s.
Brzmienie: w przedziale 14,9 kHz do 4,2 kHz, składające się zwykle z szerokiego spektrum częstotliwości. Najczęściej używany bywa dwa razy z rzędu, pojedynczo lub do 7 razy z rzędu. Używany przez młodych oraz dorosłych samców i samice, zazwyczaj jako zagrożenie lub alarm. Dźwiękowi towarzyszy kładzenie uszu.
Efekt: Następuje natychmiast okres ciszy i czujności, wszystkie inne koszatniczki natychmiast reagują ucieczką / ukrywaniem się.
Prawdopodobna funkcja: dźwięk używany jako alarm, wezwanie, ostrzeżenie współplemieńców przed potencjalnym lub bezpośrednim zagrożeniem.
8. Pisk
( Odsłuchaj: Pisk).
Opis: głośny dźwięk; średni czas 0,245 s.
Brzmienie: przedział: 14,8 kHz do 1,1 kHz. ‘Pisk’ składa się zwykle z szerokiego spektrum częstotliwości. Najczęściej stosowany pojedynczo, jest zazwyczaj poprzedzany dźwiękami takimi jak "jęk", "pojękiwanie" czy "świergot".
Wyrażenie: Zwykle wydawany z otwartym pyszczkiem i z położonymi uszami. Pisk może być skierowany w kierunku konkretnych współplemieńców lub ogólnie.
Pisk używany jest przez młodych dorosłych samców i samice, najczęściej w trakcie zwarć ‘zapaśniczych’. Czasem jest to bezpośredni efekt urazu czy ugryzienia w trakcie zwarcia.
Funkcja: Prawdopodobnie jeden z mimowolnych dźwięków, wynikający z bolesnego doświadczenia, ale może również być alarmem współplemieńców przed zagrożeniem czy drapieżnikiem i być sygnałem do ucieczki.
9. Pip
( Odsłuchaj: Pip).
Opis: miękki dźwięk; średni czas 0,048 s.
Brzmienie: o częstotliwości 11,4 kHz do 1,6 kHz Hz, składające się zazwyczaj z 3 lub 5 harmonicznych modulacji. Najczęściej stosowane pojedynczo, jest czasem poprzedzony "szczękaniem".
Wyrażenie: wydawany zwykle w trakcie zabiegów pielęgnacyjnych prowadzonych przez współplemieńców, zazwyczaj skierowany do nich. Wykorzystywane także przez samców i samice również podczas opieki nad małymi.
Efekt: Skłania współplemieńców do zaprzestania na chwilę zabiegów pielęgnacyjnych.
Prawdopodobna funkcja: może służyć jako wskaźnik zbyt energicznych zabiegów, w wyniku czego odczuwają dyskomfort lub ból.
10. Chrząkanie
( Odsłuchaj: Chrząkanie).
Opis: miękki, wysoki dźwięk średni - czas 0,16 s.
Brzmienie: w zakresie częstotliwości od 9,9 kHz do 416 Hz, z szerokim spektrum częstotliwości. Najczęściej używane 3 razy z rzędu, pojedynczo lub do 5 razy z rzędu. Następuje zwykle po dźwiękach takich jak "pojękiwanie" i "jęk".
Wyrażenie: Zwykle brzmi z otwartego pyszczka, zazwyczaj w kierunku współplemieńców. Może być specyficzne dla młodych dorosłych samców, najczęściej w trakcie spotkań ‘zapaśniczych’. Efekt: Powoduje u współplemieńców zmianę nastawienia bitewnego lub daje znak do ucieczki.
Funkcja: Pyszczek może otwierać się pod koniec dźwięku, czasem towarzyszy mu "bicie ogonem". Wykorzystywane jest przez samców i samice w każdym wieku, najczęściej w trakcie spotkań i podczas opieki nad maluchami.
Prawdopodobna funkcja: Silne zagrożenie lub ostrzeżenie ‘zapaśnicze’.
11. Szczekanie
( Odsłuchaj: Szczekanie).
Opis: głośny, powtarzający się dźwięk; średni czas 0,125.
Brzmienie: o częstotliwości 15,8 kHz do 2,8 kHz, składający się zwykle z 3 harmonicznych modulacji. Najczęściej używany ponad 11 razy z rzędu (ale może być wykorzystywany również ponad 20 razy z rzędu), może być wykorzystany nawet na okres do 60 minut.
Wyrażenie: Zwykle wydawany z otwartym pyszczkiem i położonymi uszami. Częściej używany przez młodych dorosłych samców po doborze/stosunku z samicą, ale także używane przez młode i dorosłe samice po lub w trakcie spotkań o charakterze ‘zapaśniczym’. Zazwyczaj kierowany publicznie.
Efekt: wzmożona czujność i cisza wśród współplemieńców w zasięgu słuchu.
Prawdopodobna funkcja: W przypadku mężczyzn po kopulacji może służyć jako ostrzeżenie skierowane terytorialnie do innych samców. Kobiety mogą korzystać z dźwięku w wypadku zagrożenia terytorium i alarmu.
12. ”Tweet” - Ćwierkanie
( Odsłuchaj: ”Tweet” - Ćwierkanie).
Opis: średni czas 0,08 s.
Brzmienie: w częstotliwości 10,4 kHz do 2,8 kHz, składające się zwykle z 2 harmonicznych modulacji. Najczęściej stosowane 4 razy z rzędu, pojedynczo nawet do 10 razy z rzędu.
Wyrażenie: wybrzmiewa z pyszczka, zwykle w trakcie ‘zapaśniczych’ spotkań. Ale bywa stosowany także na krótko przed lub w trakcie zmiany otoczenia np. 'montażu' nowego przedmiotu przez współplemieńców. Zazwyczaj skierowane w kierunku współplemieńców. Używany przez młodych i dorosłych samców i samice. Efekt: Brak widocznych efektów.
Prawdopodobna funkcja: Może być stosowany do odparcia dominacji współplemieńców (np. poprzez nowy przedmiot) lub oznaka dominacji.
13. Trele
( Odsłuchaj: Trele ).
Opis: miękki, powtarzalny dźwięk; średni czas 0,027 s.
Brzmienie: w zakresie częstotliwości od 4,1 kHz do 1,3 kHz, składający się z modulacji częstotliwości podstawowych. Najczęściej używane 5 razy z rzędu, pojedynczo nawet do 20 razy z rzędu, zazwyczaj po dźwiękach: "ćwierkanie/gruchanie" i "pojękiwanie".
Wyrażenie: Brak widocznych zewnętrznych oznak, zazwyczaj skierowany w kierunku współplemieńców. Dźwięk "trele" używany wyłącznie przez samice karmiące i inne dorosłe samice podczas opieki i pielęgnacji młodych.
Efekt: Nie są widoczne oczywiste efekty.
Prawdopodobna funkcja: Obecnie nie są znane. Z punktu widzenia neurologiczego - mogą mieć wpływ na młodych.
14. Głośny gwizd
( Odsłuchaj: Głośny gwizd ).
Opis: głośny dźwięk typowy dla młodych; średni czas 0.15-0.225 s.
Brzmienie: typowy sygnał w zakresie częstotliwości od 3 kHz do 40 kHz, ale może sięgać do 61,6 kHz, a nawet w zakresie ultradźwiękowym. Składa się zwykle z 4-12 niemodulowanych dźwięków, w większości w rejonie 10 kHz. Najczęściej używany 2 razy z rzędu, zwykle - do maksymalnie 5 razy z rzędu. Jest często oddzielany "cichym gwizdem".
Wyrażenie: Zwykle sygnał publiczny. Wykorzystywane wyłącznie przez młode podczas zabaw prowadzonych z dala od gniazda. Jego stosowanie zanika gdy maluchy osiągają około sześć tygodni życia.
Efekt: Może pobudzić poszukiwanie i uzyskać pomoc w powrocie do gniazda ze strony współplemieńców, pod których opieką malec się znajduje.
Prawdopodobna funkcja: Używane do komunikowania podczas opieki i ochrony małych od potencjalnych zagrożeń. Należy pamiętać, że nie jest jeszcze zbadane, czy dorośli mogą usłyszeć ultradźwiękowe składniki tego brzmienia. Badania naukowe wykazują, że pewne właściwości tego dźwięku, jak np. czas trwania i minimalna częstotliwość, różnią się znacznie między miotami, co sugeruje, że istnieje możliwość indywidualnego prowadzenia nadzoru i opieki w odniesieniu do poszczególnych młodych.
15. Cichy gwizd
( Odsłuchaj: Cichy gwizd).
Opis: miękki dźwięk, wyłącznie dla młodych; średni czas 0,094 s.
Brzmienie: w zakresie częstotliwości od 3,4 kHz do 1,1 kHz, składa się zwykle z niemodulowanych podstawowych częstotliwości. Najczęściej używane jest 3 razy z rzędu, pojedynczo do 15 razy z rzędu. Może być oddzielany "pojękiwaniem".
Wyrażenie: Brak widocznych zewnętrznych oznak. Zazwyczaj skierowany w kierunku współplemieńców. Wykorzystywane wyłącznie przez samców i samice, mniej lub bardziej nieprzerwanie od urodzenia - najczęściej podczas opieki i podczas izolacji. Stosowanie dźwięku maleje, aż młode osiągają wiek około dwóch tygodni.
Skutek: Brak widocznych zewnętrznych skutków.
Prawdopodobnie funkcja: Ewentualnie pomoc lokalizacji malców i gniazda przez rodziców i opiekujących się malcem współplemieńców ze stada.
~~~~
Zalecana częstotliwość nagrywania koszatniczek podczas badań to 20 Hz - 65 kHz.
Literatura:
1:Long, CV (2007) 'Vocalisations of the degu ( Octodon degus ), a social Caviomorph rodent.' Bioacoustics, 16 : 223-244.
2: Long, CV (2009) 'Pups of the degu ( Octodon degus ) include ultrasonic frequencies in care-eliciting calls.' Proceedings of the Institute of Acoustics , 31 : 237-244.
~~~~
Artykuł pochodzi ze strony http://www.degutopia.co.uk/degusound.htm i jest przetłumaczony za zgodą autorki. Podziękowania dla Chloe Long z Degutopia.
CZUJNOŚĆ NA ZAGROZENIA W STADZIE ~Jacek
Vigilance and Collective Detection of Predators in Degus (Octodon degus)
Luis A. Ebensperger, María José Hurtado, Rodrigo Ramos-Jiliberto
Ethology: 2006; Volume 112, Issue 9, pages 879–887,
Skrót:
Koszatniczki jako zwierzęta socjalne, potrafią wykorzystać wielkość żerującego stada do zredukowania czujności pojedynczego członka stada. Koszatniczka będąca funkcjonująca w pojedynkę lub przebywająca w małej grupie musi wykazywać wzmożoną czujność. Podczas badań przeprowadzonych przez chilijskich naukowców dowiedziono, że wzrost liczebności stada wpływa na rozłożenie się tego obowiązku na wszystkich członków. Stan napięcia spada. Zwierzę jest wtedy spokojniejsze, pozbywa się części stresu przed zagrożeniem ze strony drapieżników i może się poświęcić bardziej efektywnemy żerowaniu lub przeznaczyć czas na inne czynności przynoszącą indywidulaną korzyść.
Krótko mówiąc, kosze w stadzie czują się pewniejsze. Im większa liczba par uszu i oczu, tym mniejszy stres i obowiązek indywidualnego lustrowania otoczenia.
Analiza dobowej elastyczności behawioralnej koszatniczek na podstawie:
Kenagy, G., Nespolo, R., Vasquez, R. and Bozinovic, F. (2002) 'Daily and seasonal limits of time and temperature to activity of degus.' Revista Chilena de Historia Natural, 75: 567-581
W latach 1996-1997 chilijscy naukowcy przeprowadzili serię badań na terenie nieruchomości należącej do wydziału rolniczego Uniwersytetu Chilijskiego, zlokalizowanej 30 km na zachód od stolicy - Santiago de Chile. Działka o powierzchni 2,6 ha znajduje się w typowym obszarze formacji matorral, porośniętej niskimi krzewami, sukulentami i trawami. Naukowcy badali zmienność rytmu dobowej aktywności koszatniczek w zależności od pory roku.
Latem (temperatura sięga tam wówczas 40st. C) zwierzęta wykazywały dwa moduły aktywności z przerwa ponad 8 godzin. Poranne żerowanie trwało ok. 2,5 godziny, a wieczorne 2. Koszatniczki unikały słońca, więc na żer ruszały wówczas gdy słońce było nisko.